
Iverat ad lectum Mavors, et pondere duro
floribus incumbens totum turbarat honorem;
ibat pulchra Venus vix presso pollice cauta,
florea ne teneras violarent spicula plantas;
et nunc innectens, ne rumpant oscula, crinem,
nunc vestes fluitare sinens, vix, laxa retentat,
cum nec tota latet nec totum nudat amorem.
Ille inter flores, furtivo lumine, tectus,
spectat hians Venerem totoque ardore tremescit.
Incubuit lectis Paphie. Proh sancte Cupido,
quam blandas voces, quae tunc ibi murmura fundunt!
Oscula permixtis quae tunc fixere labellis!
Quam bene consertis haeserunt artibus artus!
(Reposianus, De concubitu Martis et Veneris, vv. 96-108)

Sed num certi sumus deam amoris tam pulchram fuisse? Videtur enim Urani filiam non paucas labes habuisse. Secundum antiquos Graecos, superciliis ad amussim exceptis, Cypriae septem menda erant, definite:
7) duae fossulae super nates.
