Lepus et testudo

Fabulam scripsi ChatGPT adiuvante. Quid de exitu censetis?

Olim erat lepus festinus, qui in silva magna vivebat. Animal velocissimum erat et semper de celeritate sua gloriabatur. Forte lepus testudinem invenit. Testudo lenta et tarda erat, sed sapientia superabat celeritatem leporis. Lepus eam derisit, dicens: “Quam lenta es! Num me superare potes?”. Testudo serius respondit: “Non celeritas, sed constantia est virtus vera. Si nos ad arborem illuc concurremus, ego vero te, quamvis velocem, in cursu tamen superabo”. Lepus contempsit verba testudinis et quam celerrime cucurrit ad metam. Sed cum ad arborem pervenisset, lassus et fatigatus sedit. Interim, testudo pedetentim ad arborem tranquilla progrediebatur. Itinere peracto, vidit lepum stantem ibi sub umbra arboris. Testudo tunc dixit: “Ut vides, lepus, celeritas non semper vincit. In constantia et perseverantia autem vera virtus est”. Exemplum hoc lepus comprehendit, novit sapientiam testudinis esse maximi momenti, et ab illo die amicitiam cum testudine iunxit.

Declarat haec fabula, multos homines ad res conficiendas egregie natura esse conformatos, sed superbia atque praesumptione perditos fieri. Contra vero, constantia et studio naturae vitia quamplurimos superare.

Lascia un commento